Akita amerykańska to piękny i rzucający się w oczy pies, który wygląda jak uroczy niedźwiadek. Jeśli kiedykolwiek widziałeś akitę amerykańską na zdjęciu lub na żywo, nigdy nie będziesz w stanie pomylić jej z inną rasą. Największy pies na świecie – rekord z 2016 roku Tytułem największy żyjący pies na świecie do stycznia 2023 roku cieszył się pochodzący z Wielkiej Brytanii Freddy. Zwierzę ważyło prawie 90 kg, a jego wysokość w kłębie wynosiła 103,5 cm. Podobnie jak inne największe psy na świecie, Freddy był dogiem niemieckim. Akita - do kiedy rośnie? Pies Akita Japońska oraz Akita Amerykańska, jak większość przedstawicieli ras większych, przestaje rosnąć mniej więcej w wieku 18 miesięcy. Jak wygląda Akita? Pies Akita wyróżnia się harmonijną budową, mocną sylwetką, twardą okrywą włosową, miękkim podszerstkiem, a także specyficznym chodem. Pielęgnacja psa rasy akita amerykańska może być zarówno łatwa, jak i wymagająca, zależnie od kilku czynników. Wpływa na to głównie okres linienia, który przechodzi akita dwa razy w roku. Wówczas pies nie wygląda najlepiej, a jego pielęgnacja staje się bardziej intensywna. Amerykańska Akita należy do jednej z najstarszych ras na świecie. Na skałach znaleziono zdjęcia podobne do tej rasy, które pojawiły się około 5000 lat temu. Dokładne pochodzenie i rodowód rasy pozostają nieznane do dnia dzisiejszego. Istnieje założenie, że zostało założone w XVII wieku. nonton film keluarga cemara 2 full movie. Pies - porady, newsy i ciekawostkiRasy psów Inne nazwy: American Akita Akita amerykańska to niepospolity pies z wyrazistym charakterem, który nie nadaje się na towarzysza każdego człowieka. Jest niezależny, dumny, czasem uparty, ma opinię „niepokornego”, w związku z czym jego wychowanie należy podjąć wcześnie i prowadzić je systematycznie, w sposób przemyślany, przy zachowaniu odpowiedniej dozy łagodności. Często jest mylony z psem husky, w przeciwieństwie do niego, nie należy jednak do psów odpoczywać i spędzać czas ze swoją rodziną. Blisko z nimi związany jednocześnie zachowuje dystans, przez co zyskał reputację psa będącego swoistym paradoksem. Osoba, która decyduje się na adopcję akity, powinna zdawać sobie sprawę ze specyficznych cech jego charakteru. #10 Najpopularniejsze rasy psów na Wamiz Akita amerykańska © Shutterstock Podstawowe informacje o akicie amerykańskiej Długość życia : Rozmiar : Historia rasy Akita amerykańska ma tych samych przodków, co akita inu. Od XVII w. tzw. psy Akita Matagis (myśliwskie psy na niedźwiedzie) były wykorzystywane jako psy walczące w japońskim regionie Akita. Od 1868 r. były krzyżowane z rasą tosa i z mastiffami, co wpłynęło na zwiększenie ich masy ze szkodą dla innych cech charakterystycznych dla psów z grupy szpiców. Podczas drugiej wojny światowej dla pozyskania skór niezbędnych do uszycia ubrań dla żołnierzy wydano rozkaz schwytania wszystkich psów z wyjątkiem owczarków niemieckich. W związku z tym wielu miłośników rasy akita próbowało obejść to prawo, decydując się na krzyżowanie swoich psów właśnie z owczarkami niemieckimi. W rezultacie pod koniec wojny, pomimo znacznego spadku liczebności, można już było wyróżnić trzy rodzaje psów akita: Akita Matagis, akita walczące oraz akita skrzyżowane z owczarkiem niemieckim. Później wiele z tych psów przewieziono do Stanów Zjednoczonych, gdzie rozwijano rasę. Pierwszy Amerykański Klub Akity założono w 1956 r., a rasa została wpisana do księgi hodowlanej w 1972 r. Od tego czasu Japonia i Stany Zjednoczone nie doszły do porozumienia co do uznawania pochodzenia akit i dziś ze względu na to, że żadna z japońskich linii nie została wprowadzona na rynek amerykański, mamy do czynienia z dwiema różnymi rasami, akitą amerykańską i akitą japońską. Więcej o amerykańskich rasach psów przeczytasz tutaj. Klasyfikacja FCI Grupa FCI Grupa 5 - Szpice i psy w typie pierwotnym Sekcja Sekcja 5 : szpice azjatyckie rasy i pokrewne Wzorzec rasy akita amerykańska Akita amerykańska - wielkość Suka : pomiędzy 61 i 66 cm Pies : pomiędzy 66 i 71 cm Akita amerykańska - waga Suka : pomiędzy 45 i 60 kg Pies : pomiędzy 45 i 60 kg Maść Możliwe są wszystkie typy umaszczenia, od rudego po płowe i białe, w tym również łaciate i pręgowane. Okazy jednolicie białe nie mają maski. U psów łaciatych łaty zajmują ponad jedną trzecią powierzchni ciała i są rozmieszczone równomiernie na białym tle. Podszerstek może mieć inny kolor niż włos okrywowy. Rodzaj szaty Sierść jest krótka lub średniej długości. W kłębie i na zadzie może dochodzić do 5 cm. Akita amerykańska ma podwójną szatę, na którą składają się gruby, gęsty i miękki podszerstek oraz prosty i twardy, niekiedy sztywny włos okrywowy nieznacznie odstający od ciała. Kolor oczu Brązowe Opis Akita amerykańska (dawniej nazywany „dużym psem japońskim”) to pies o solidnej i zrównoważonej budowie ciała i ciężkim kośćcu. Oczy są stosunkowo małe, kształtem zbliżone do trójkąta. Uszy są stojące i małe w stosunku do reszty głowy, trójkątne i nieznacznie zaokrąglone na końcach. Ogon jest duży, dobrze owłosiony, noszony wysoko lub zaokrąglony na boku, na grzbiecie lub poniżej jego poziomu. Ciekawostki Aż do XXI wieku akity (akity inu) i akity amerykańskie często ze sobą krzyżowano uważając, że należą do tej samej rasy, choć dziś uznaje się ich odrębność. Akita amerykańska – charakter Czuły Akita amerykańska nie przywiązuje się do jednej wybranej osoby. Jest psem całej rodziny, którą z kolei wyraźnie wyróżnia na tle otoczenia. Potrafi okazywać czułość, sporadycznie nawet namolność w dopraszaniu się o pieszczoty, pozostaje jednak psem niezależnym, czasem pełnym rezerwy. Nie należy oczekiwać, że w miejscach publicznych pies ten będzie aktywnie okazywał swoje przywiązanie. Okaże je, ale w zaciszu domu, z dala od spojrzeń ciekawskich Lubi zabawę Akita amerykańska może być świetnym towarzyszem zabaw zwłaszcza dla starszych dzieci, ale tylko jeśli sam będzie miał na zabawę ochotę. Nie można go do niej zmusić ani naciskać na niego, nawet jeśli uważamy, że proponowana przez nas zabawa jest również dla niego świetną rozrywką. Trzeba po prostu umieć dostosować się do jego nastrojów. Spokojny Akita amerykańska to pies bardzo spokojny, który chętnie spędza długie godziny na wylegiwaniu się. Potrafi jednak bardzo szybko zerwać się do biegu, zwłaszcza w obliczu niebezpieczeństwa. Może sprawiać wrażenie niewzruszonego i zobojętniałego, ale w rzeczywistości jest bardzo czujny i uważny. Inteligentny Akita amerykańska jest mądrym psem, choć nie jest psem pracującym. Potrafi się sprytnie uchylać od obowiązków narzucanych mu przez pana, jeśli nie ma ochoty ich wykonywać. Łowca Chociaż w żadnym wypadku nie nadaje się na polowanie, akita amerykańska posiada silny instynkt drapieżcy, może więc sprawiać trudności spuszczona ze smyczy w lesie, jeśli rzuci się w pogoń za zwierzyną. Zwykle dobrze reaguje na przywołanie, ale jest też nieprzewidywalna i nie można z niezachwianą pewnością przewidzieć jej zachowania. Możemy próbować załagodzić lub przytępić instynkt łowiecki przez odpowiednie szkolenie. Najlepiej jednak pogodzić się z prawdziwą naturą tego psa i zaakceptować go takim, jakim jest. Strachliwy/nieufny wobec obcych Szczeniaki akity amerykańskiej uwielbiają ludzi, kochają wszystkich i chętnie nawiązują relacje. Po osiągnięciu dojrzałości dorosłe psy rozwijają w sobie jednak pewną rezerwę i stają się wobec ludzi obojętne. Czworonóg nie toleruje pieszczot ze strony obcych i będzie się od nich odsuwać, by uniknąć głaskania, w ostateczności po prostu się oddali. Wobec ludzi nigdy nie jest agresywna, jednak jeśli jej się narzucają, potrafi stanowczo wyrazić swoje niezadowolenie. Niezależny Akita amerykańska, która swoją nazwę zawdzięcza Anglosasom, jest psem dumnym, niezależnym i ceniącym spokój, przez to może sprawiać wrażenie psa pełnego rezerwy, mimo, że jest mocno przywiązany do swojej grupy społecznej. Zachowanie Znoszenie samotności Akita jest ponad wszystko ceni własny spokój, jednak do pełni komfortu potrzebuje bliskości swojej rodziny. Z tego powodu nie lubi być zaskakiwany pozostawianiem na długie godziny w samotności. Aby znosił je lepiej, już od szczeniaka powinno się go zostawiać regularnie samemu w domu i przyzwyczajać do nieobecności bliskich, pamiętając jednocześnie, aby niepotrzebnie nie wydłużać rozłąki. Posłuszny / łatwo się uczy Akita nie jest psem pracującym, nie posiada więc predyspozycji do nauki charakterystycznej dla psów tego typu, np. dla psów pasterskich. Czasami uparty, by nie powiedzieć podstępny, nie uznaje żadnych zakazów i nakazów, co koniecznie trzeba wziąć pod uwagę wybierając metody jego szkolenia. Aby zrealizować zamierzone cele, jego pan powinien wykazać się wytrwałością i cierpliwością oraz podchodzić do nauczania psa w sposób spójny i z dużą pewnością siebie. Akita szybko znudzi się nauką opartą o powtórzenia zachowań, lekcje powinny więc być ciekawe, regularne, ale przede wszystkim krótkie. Nie można też oczekiwać dobrych wyników szkolenia, jeśli między opiekunem i jego psem nie będzie odpowiedniej więzi. Wzajemne zrozumienie jest podstawowym warunkiem dla ich dobrej współpracy. Oczywiście należy unikać kar cielesnych, gdyż nie będą skuteczne, a jedynie negatywnie wpłyną na stosunek psa do opiekuna. Wskazane są wzmocnienia pozytywne przy jednoczesnym zachowaniu przez szkolącego stanowczej i jednoznacznej postawy. Podsumowując należy jednak podkreślić, że akita amerykańska nie będzie nigdy wzorem posłuszeństwa. Jeśli w postawie pana wyczuje wahanie, nie będzie posłuszna, zakładając, że wydał on błędną komendę. Jeśli natomiast zdecyduje się wykonać polecenie, przykładowo reagując na przywołanie, zrobi to we własnym tempie, w czasie i miejscu dogodnym tylko dla siebie. Szczekliwy Akita amerykańska jest psem znanym z tego, że mało szczeka. Oczywiście istnieją wyjątki, natomiast co do zasady akita jest małomówna i dyskretna. Okazy, które więcej szczekają, to zazwyczaj psy zamykane w ogrodzie bez możliwości jego opuszczania. Skłonność do ucieczek Akita amerykańska nie będzie opuszczać swojego terytorium, o ile poza nim nie natrafi na ciekawe bodźce wzrokowe lub węchowe. Bardzo lubi wypoczywać w domu w przeciwieństwie do husky, z którym często bywa mylony, a który rzeczywiście ze względu na swoje duże potrzeby ruchowe chętniej ucieka. Jednakże jeśli akita trzymana jest w ogrodzie, powinien on być otoczony wysokim i stabilnym ogrodzeniem, gdyż nawet najbardziej błahy impuls może pobudzić jej instynkt drapieżcy. Skłonność do niszczenia Akita, choć z natury spokojna i dość obojętna, może powodować w domu zniszczenia, jeśli jej potrzeby nie zostaną odpowiednio zaspokojone. Jej pozorna apatyczność sprawia, że właściciele mogą nie doceniać jej potrzeb ruchowych, których zdecydowanie nie należy lekceważyć. Łakomczuch Akita jest zadeklarowanym łakomczuchem, jeśli nie żarłokiem. Niektórzy twierdzą, że ciężko ją w tym zakresie zadowolić, ale gdy już określimy, które przysmaki szczególnie smakują naszemu psu, będą one stanowić dla niego doskonałą zachętę do pracy podczas szkolenia. Pies stróżujący Czujna i odważna akita amerykańska nadaje się na stróża. Samą swoją obecnością potrafi zniechęcić nieproszonego gościa przed wtargnięciem na jej teren. Nie należy osądzać jej po pozorach; choć wygląda na psa spokojnego (i jest nim w istocie) w kilka sekund może przeistoczyć się w walecznego obrońcę, jeśli poczuje, że jego pan jest w niebezpieczeństwie. Pierwszy pies Akita amerykańska to pies o silnym charakterze. Jego łatwo dostrzegalna porywcza natura wymaga od opiekuna doświadczenia. Bardzo ważne jest, aby właściciel był cierpliwy podczas uczenia psa posłuszności, oraz aby umiał zaakceptować nieco dziką naturę akity. Przed podjęciem decyzji o adopcji, przyszli właściciele akity powinni nie tylko poszerzyć swoją wiedzę na temat tej rasy, ale także być świadomi silnego charakteru psa. Akita amerykańska – charakter, pielęgnacja, hodowla, opis rasy do adopcji Ares 2 lata Samiec Elbląg Nie wiesz, którą rasę psa wybrać? Pomożemy Ci znaleźć rasę odpowiadającą Twoim oczekiwaniom i trybowi życia. Tryb życia Akita amerykańska – charakter, pielęgnacja, hodowla, opis rasy w mieszkaniu Akita to duży japoński pies, który źle będzie znosił zamknięcie w mieszkaniu, o ile nie zapewni mu się codziennych dłuższych spacerów. Jego potrzeby ruchowe nie są jednak wygórowane i potrafi przystosować się do życia w mieście, choć najlepiej czuje się w domu z ogrodem. Potrzebuje ruchu i ćwiczeń Choć ze względu na swoje duże podobieństwo do Husky akita jest często postrzegana jako pies zaprzęgowy, nie należy do najbardziej wysportowanych w swojej kategorii. Ze względu na specyficzną budowę, nie nadaje się ani do ciągnięcia sań, ani do intensywnych sportowych wyczynów. W pierwszym roku życia psa nie należy wprowadzać pobudzających aktywności fizycznych, gdyż mogłyby powodować zakłócenia w fazie wzrostu. Te japońskie psy szczególnie upodobały sobie wolne spacery i spokojne przechadzki, które umożliwiają im swobodny odbiór bodźców węchowych. Bardzo lubią brodzić w wodzie, a nawet pływać, docenią więc bliskość zbiornika wodnego. Podróże/łatwość przewożenia Bardzo łatwo zrozumieć, dlaczego przewożenie akity amerykańskiej nie jest łatwym zadaniem. Ze względu na wagę dochodzącą do 60 kg pies ten nie może czuć się swobodnie w żadnym środku transportu. Pies akita - socjalizacja Akita amerykańska – charakter, pielęgnacja, hodowla, opis rasy i koty Akita amerykańska może żyć w zgodzie z kotami, ale tylko pod warunkiem, że wychowują się razem. Pies, który tak jak akita ma dobrze rozwinięty zmysł drapieżcy, będzie uważał kota za potencjalną ofiarę, jeśli po raz pierwszy zetknie się z nim dopiero jako dorosły pies. Akita amerykańska – charakter, pielęgnacja, hodowla, opis rasy i psy Pies ten często dąży do konfrontacji z innymi przedstawicielami swojego gatunku, szczególnie tej samej płci, stąd mieszkanie pod jednym dachem z dwoma takimi psami jest obciążone dużym ryzykiem. Jeśli przed ukończeniem przez szczeniaka akity trzeciego miesiąca życia rozpocznie się jego socjalizację, można złagodzić jego reakcję na inne psy w późniejszym okresie. Socjalizacja musi być jednak prowadzona regularne, pod kontrolą i w oparciu o pozytywne wzmocnienia. Akita pozostanie jednak psem lubiącym dominować nad innymi psami i narzucać im swoją wolę. Jeśli pies w jego otoczeniu będzie miał inne zdanie, wojna gotowa. Stąd bardzo ważne jest to, aby kontrolować psie przyjaźnie i dobierać akicie kolegów o bardziej potulnym usposobieniu. Akita amerykańska – charakter, pielęgnacja, hodowla, opis rasy i dzieci Akita amerykańska to pies niezależny, który ceni spokój i z tego powodu w swoim otoczeniu nie będzie tolerował małych dzieci, choć z wyglądu przypomina ich pluszowego przyjaciela. Potrafi być wyrozumiały, ale jego cierpliwość ma swoje granice, szczególnie jeśli domownicy nie będą przestrzegać ustanowionych zasad jak np. zakaz przeszkadzania psu, gdy ten odpoczywa w swoim koszyku. Akita będzie jednak dobrym towarzyszem zabaw dla starszych dzieci, które będą umiały nawiązać relację ze swoim psem i poprawnie odczytają sygnały, które ten wysyła, gdy jest znużony lub pobudzony (lizanie nosa, nastroszona sierść, warczenie, prezentowanie kłów, ziewanie itp.) Akita amerykańska – charakter, pielęgnacja, hodowla, opis rasy i osoby starsze Akita amerykańska nie będzie psem odpowiednim dla osób dynamicznych i lubiących wysiłek fizyczny, pasuje natomiast do osób starszych, które mogą poświęcić mu czas i energię, głównie na jego szkolenie i socjalizację. Pielęgnacja psa rasy akita amerykańska Utrzymanie tego psa nie jest uciążliwe. Jedynym utrudnieniem jest znaczna utrata sierści w okresie linienia. W nielicznych okresach przerwy w linieniu sierść należy szczotkować co najmniej raz w tygodniu, nie pomijając żadnej części ciała psa, co ze względu na jego wielkość może zajmować dużo czasu. Wskazana jest regularna kontrola oczu i uszu psa, które należy systematycznie czyścić. Należy natomiast unikać kąpieli. Psa wystarczy myć kilka razy w roku, jedynie, gdy jest bardzo brudny. Częstsze kąpiele są oczywiście dozwolone w przypadku okazów prezentowanych na wystawach. Linienie Należy zdawać sobie sprawę z tego, że na przestrzeni roku akita traci bardzo dużo sierści. Okresy linienia potrafią ciągnąć się miesiącami, co pociąga za sobą konieczność szczególnej pielęgnacji mającej na celu usunięcie martwego włosa (codzienne szczotkowanie, futrossawka itp.) Może się wydawać, że to praca, której końca nie widać. Żywienie Akita amerykańska nie jest kłopotliwa, jeśli chodzi o preferencje żywnościowe. Zadowoli się zarówno suchą karmą (wysokiej jakości), zbilansowanymi posiłkami przygotowywanymi przez właściciela (pod kontrolą specjalisty), jak i surowym mięsem. Każde z tych rozwiązań ma swoje wady i zalety. Chcąc wybrać optymalne żywienie, należy zasięgnąć porady weterynarza, co jest szczególnie ważne w przypadku szczeniąt. Zważywszy na wielkość dorosłej akity bardzo ważne jest jej właściwe odżywianie we wczesnym okresie umożliwiające prawidłowy wzrost. Jako urodzony drapieżca akita lubi mięso, ale najprawdopodobniej ze względu na swoje japońskie korzenie uwielbia także ryby. Potrzebuje pożywienia bogatego w kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6 jak również bogatego w białka, więc tłuste ryby powinny często gościć w jego menu. Oczywiście wskazana jest dieta dostosowana do preferencji i potrzeb konkretnego psa, trybu życia jego właścicieli i ich budżetu, jak również wolnego czasu, który mogą poświęcić na przygotowanie posiłków swojemu pupilowi. Zdrowie Długość życia Długość życia tego japońskiego psa szacuje się na 10 lat. Odporność/wytrzymałość Uważa się, że ze względu na swoje pochodzenie i budowę akita amerykańska powinna cieszyć się dobrym zdrowiem. I tak jest w istocie… dopóki nie zachoruje, co niestety nie należy do rzadkich przypadków. Odporność na upały Jak każdy pies akita amerykańska nie przepada za upałami, w związku z czym w okresie letnim właściciel akity powinien dostosować jego porządek dnia do temperatur w ciągu doby (spacery wcześnie rano oraz późno wieczorem z możliwością znalezienia ochłody w wodzie). Odporność na zimno Podwójna sierść dobrze chroni akitę amerykańską przed zimnem oraz niepogodą. Skłonność do tycia Ze względu na niewielkie wymagania ruchowe tego psa, należy zwracać uwagę na jego żywienie, aby zawczasu zapobiec jego nadmiernemu przybieraniu na wadze. Problemy zdrowotne rasy akita amerykańska Dysplazja biodra Sebaceous adenitis (niszczenie gruczołów łojowych) Zespół Vogta-Koyanagiego-Harady (choroba Harady) Choroby skóry Epilepsja Niedoczynność tarczycy Postępujący zanik siatkówki Skłonność do alergii pokarmowych menu Atlas psów » Lista ras » Dog selector Ogłoszenia » Lista ogłoszeń » Dodaj nowe Przydatne adresy » Hodowle» Reproduktory» Weterynarze» Gabinety fryzjerskie» Szkoły treserskie» Sklepy zoologiczne» Hotele dla psów» Kluby i stowarzyszenia » Dodaj adres Galeria zdjęć Filmy Aktualności Poradnik Turystyka » kalendarz imprez » porady » noclegi zgłoś imprezę/szkolenie dodaj miejsce noclegowe O nas reklama You need to upgrade your Flash PlayerThis is replaced by the Flash content. Atlas psów - lista ras: Akita « Airedale terrier | Wszystkie rasy | Akita Amerykańska » Dane ogólne Długość życia: 12-15 lat Pies wzrost: 64-70 cm Pies waga: 30-40 kg Suka wzrost: 58-64 cm Suka waga: 22-30 cm Informacje o rasie Wzorzec rasy » Hodowcy » Reproduktory » Ogłoszenia - szczeniaki/psy » Porady i artykuły » Mini galeria Galeria zdjęć » Filmy » Cechy tej rasy: Tak wygląda pies akita Polska Presss GrupaAkita to wbrew pozorom bardzo niebezpieczny pies. Rasa Akita została wyhodowana w Japonii, pierwotnie do walk psów, później wykorzystywany również do polowań. Współcześnie pełni funkcje psa stróżująco-obronnego oraz psa-towarzysza. Są to największe psy spośród ras japońskich. Akity polują na niedźwiedzieAkita to rasa myśliwskich szpiców japońskich, przeznaczona pierwotnie do walk psów i do polowania na grubą zwierzynę – dzika, jelenia i czarnego niedźwiedzia oraz do ciągnięcia ciężkich ładunków. Pies akita nieufny wobec ludziAkity nie tolerują innych psów, są nieufne wobec ludzi. Mają zdecydowany charakter. Wymagają konsekwentnego, ale równocześnie łagodnego prowadzenia. Akita jest psem o wysokim stopniu dominacji oraz potrzebie wyraźnej hierarchii w grupie. Akita nie dla dzieciJak twierdzą specjaliści, przedstawiciel tej rasy nie jest raczej polecany dla dzieci, choć zwykle dobrze się z nimi dogaduje, jeśli zostanie prawidłowo wychowany. Ze względu na siłę i rozmiary szczególnego nadzoru wymagają jego kontakty z kilkulatkami. Trzeba też pamiętać, że wobec obcych maluchów może być mało wyrozumiały. Najmniej inteligentne psy. Te rasy uchodzą za najgłupsze [RANKING] Prawdziwa ikona kultury japońskiej. Pies, który zyskał kinową popularność na całym świecie. Jego podobizny widniały na naczyniach z brązu już tysiące lat temu. To Akita Inu – odzwierciedlenie bezwzględnej lojalności wobec swojego właściciela. Czy faktycznie ta rasa jest tak samo grzeczna, jak sugeruje na to ich słodki wygląd? Sprawdź, czy te eleganckie i dumne sierściuchy, są dla Ciebie odpowiednim towarzyszem. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Akita Inu – wygląd i opis rasyAkita Inu – wzorzec rasyAkita Inu – charakterAkita Inu – długość życiaAkita Inu – zdrowieAkita Inu – pielęgnacjaAkita Inu – żywienieAkita Inu – szkolenie i wychowanieAkita Inu – szczeniaki i hodowlaAkita Inu – cenaAkita Inu – historia rasy, ciekawostkiAkita Inu – dla kogo? Akita Inu – wygląd i opis rasy Rozmiar 61-71 cm Sierść twarda i szorstka Długość życia 10-12 lat Waga 35-45 kg Charakterystyka: Aktywność: 4/5 Chęć do zabawy: 3/5 Inteligencja: 4/5 Łatwość szkolenia: 3/5 Terytorialność: 3/5 Linienie: 3/5 Kontakt z innymi psami: 3/5 Kontakt z kotami: 2/5 Kontakt z dziećmi: 3/5 Akita Inu – wzorzec rasy Akita Inu według klasyfikacji FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna), jest zaliczana do grupy szpiców i psów pierwotnych, w sekcji szpiców azjatyckich i ras pokrewnych. Nie podlega próbom pracy, jednak według amerykańskiej klasyfikacji, należy do grupy psów pracujących. Jak wygląda Akita Inu? Opisywane psy są dużą rasą, samce osiągają do 71 cm wysokości i ważą około 45 kg , suki natomiast mierzą do 66 cm i ważą 35 kg. Akity charakteryzują się proporcjonalną i masywną budową ciała. Ich głowa jest okrągła z trójkątnymi, sterczącymi uszami, brązowymi oczami i szerokim czołem. Zdecydowanie ich znakiem rozpoznawczym jest piękny, duży, zawinięty ogon, z dumą noszony na grzbiecie. Sierść Akity Inu jest szorstka i twarda, z miękkim podszerstkiem. Występuje wiele wariantów kolorystycznych, akceptowanych przez wzorzec. Warunkiem są jednak białe znaczniki na szyi, ogonie, tułowiu, piersiach, policzkach, po wewnętrznej stronie kończyn i na bokach kufy. Umaszczenie jakie możemy spotkać, to: Pręgowane Rude Białe Sezamowe Akita Inu – charakter Charakter akity można opisać dwoma słowami – dostojny indywidualista. Jest to rasa ceniąca sobie spokój i przewidywalność, ale zdecydowanie potrzebuje bliskości ze swoją rodziną. W kontakcie z dziećmi należącymi do ich domostwa, Akity będą wyrozumiałe i cierpliwe, jednak obce maluchy mogą wywoływać w nich niepokój, dlatego takie spotkania powinny zawsze przebiegać pod kontrolą opiekunów zwierzęcia. Pomimo oddania i miłości wobec swoich właścicieli, Akita jest niezależna i bardzo często podąża swoimi ścieżkami. W domu jest ostoją spokoju, psem majestatycznym i opanowanym, jednak na spacerach uaktywnia się jej łowiecka natura. Jest to rasa zdecydowanie dla doświadczonych psiarzy, a nawet oni mogą mieć problem ze zmuszeniem tego sierściucha do wykonania danego polecenia. Możemy zapomnieć o bezsensownych zabawach, aportowaniu, czy psich sportach – inteligencja Akity podpowiada jej, że bez odpowiedniej motywacji, nie ma sensu wykonywać niektórych czynności. Pomimo wszystkich wyżej opisanych cech, prawidłowo ułożona Akita stanie się ucieleśnieniem wierności wobec swojej rodziny i niewiarygodnie lojalnym kompanem. Konsekwentne wychowanie, cierpliwość, miłość i uwaga stanowią podstawę dobrych relacji z tym czworonogiem. Akita Inu – długość życia Długość życia Akity Inu waha się od 10 do 12 lat, jednak jest to cecha osobniczo zmienna i ma na nią wpływ wiele czynników. Jeżeli chcesz, aby twój pupil cieszył się długowiecznością zwróć uwagę na: Jakość i renomę hodowli Odrobaczanie i szczepienie swojego psa Odpowiednią pielęgnację, higienę i dawkę ruchu Prawidłowo zbilansowaną dietę, w zależności od potrzeb twojego psa Kontrolne wizyty u weterynarza Badanie krwi i moczu pacjentów geriatrycznych i schorowanych Akita Inu – zdrowie Akita Inu cieszy się wysoką zdrowotnością. Rzadko mamy do czynienia u tej rasy z poważnymi schorzeniami. Jednak możemy spotkać się z chorobami oczu, zapaleniem gruczołów łojowych lub skrętem żołądka. Ze względu na obecny podszerstek, jest to rasa odporna na warunki atmosferyczne. Sporadyczne przypadku cierpią na wrodzony zespół naczyniówkowo-oponowy, tzw. zespół Vogta-Koyanagiego-Haradiego. Zaburzenie polega na zapaleniu mózgu, objawach neurologicznych, zmianach zapalnych tęczówki oraz depigmentacji skóry i nosa. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Akita Inu – pielęgnacja Akity nie wymagają intensywnej pielęgnacji. Podstawą jest regularne wyczesywanie sierści, raz w tygodniu. Natomiast w okresie wiosny i jesieni, kiedy występuje wzmożone linienie, zalecane jest szczotkowanie 2 razy w tygodniu. Do tej czynności najlepiej użyć szczotki pudlówki. Kąpiele nie są wskazane i należy wykonywać je tylko w koniecznych sytuacjach. Znacznie lepiej sprawdzi się przecieranie sierści mokrą szmatką, niż moczenie całego psa. Szczególną uwagę odnośnie pielęgnacji, powinniśmy skupić na uszach i oczach Akity, które stanowią jej inwazyjne punkty. Miejsca te muszą być regularnie czyszczone i kontrolowane. Dodatkowo nie zapominajmy o obcinaniu pazurków i myciu zębów. Pielęgnacja jest jednym z filarów zdrowia naszego czworonoga, więc nie powinniśmy jej zaniedbywać. Akita Inu – żywienie Akity mają wymagające podniebienie. Nie każda karma przypadnie im do gustu i faktycznie możesz spędzić bardzo dużo czasu, zanim znajdziesz idealne danie dla swojego sierściucha. Pamiętaj jednak, żeby podczas tych poszukiwań nie wprowadzać zmian zbyt gwałtownie. Daj czas organizmowi, aby przyzwyczaił się do innego smaku. Każda nowa karma powinna być wprowadzana stopniowo, w zmieniających się proporcjach ze starą karmą. Zbyt szybkie przejście może doprowadzić do biegunek lub wymiotów. Pomimo wybredności opisywanej rasy, nie zapominajmy, że kluczowe przy wyborze karmy jest jej jakość i skład. Minimum 70% składu mieszanki żywieniowej powinno stanowić mięso, a 20-30% warzywa. Ograniczajmy zboże, cukry i wzmacniacze smaku. Ze względu na częste alergie pokarmowe, dla Akity zalecane jest najczęściej mięso wołowe, jagnięce i strusia. Pamiętaj, że na rynku istnieje szeroka gama produktów, karm suchych i mokrych. Jednak jeśli nie jesteś przekonany do tego typu żywienia, możesz samodzielnie przygotowywać posiłki swojemu czworonogowi. W tym przypadku bardzo dobrze sprawdzi się dieta surowa typu BARF. Filozofia ta zakłada podawanie zwierzęciu surowego mięsa i produktów odzwierzęcych, tak aby w jak najbliższy sposób odzwierciedlić dietę dzikich przodków. Akita Inu – szkolenie i wychowanie Akita Inu jest psem niezależnym i samodzielnym. Hierarchia i dominacja są na porządku dziennym u tej rasy. Pomimo faktu, że sierściuch ten potrzebuje spokoju i miłość swojej rodziny, to ciężko zdobyć jego uwagę. Akity na ogół samodzielnie wynajdują dla siebie zajęcie i nie wykonują bezsensownych poleceń, nawet w zamian za smaczki. Dlatego szkolenie psa powinniśmy rozpocząć już od pierwszych dni, dorosłe psy znacznie trudniej ułożyć ze względu na pewne zakodowane wzorce zachowania. Nieprawidłowo socjalizowane psy mogą sprawić wiele trudności, zwłaszcza niedoświadczonym właścicielom. Tylko mocna więź i zaufanie, będą w stanie okiełznać ten charakter. Akity to psy polujące, ale nie potrzebują dużo ruchu. Wręcz nie są polecane osobom, szukającym kompana do sportu. Dla zaspokojenie codziennych potrzeb wystarczą trzy spacery dziennie, z czego jeden powinien być dłuższy. Nie powinniśmy jednak puszczać luzem naszego przyjaciela w lesie, pomimo jego wewnętrznego spokoju, należy zawsze pamiętać o myśliwiej naturze i możliwości pogoni za potencjalną ofiarą. Akita Inu – szczeniaki i hodowla Jeżeli jesteś zainteresowany zakupem szczeniaka Akita Inu, swoją przygodę powinieneś zacząć od wyboru odpowiedniej hodowli, należącej do ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce). Zwróć uwagę przede wszystkim na renomę i opinie o danej placówce. Podczas wstępnej rozmowy, upewnij się, czy szczeniaki posiadają odpowiednio udokumentowane rodowody, wszystkie niezbędne szczepienia i badania weterynaryjne. Niestety w dzisiejszych czasac,h coraz częściej mamy do czynienia z pseudohodowcami. Miejsca takie oferują szczeniaki za niższe ceny, ale bez rodowodu. Ryzyko kupna malucha z takiej organizacji, wiąże się najczęściej z chorobami genetycznymi i nieprawidłową socjalizacją, a także znacznym odbieganiem od wzorca hodowlanego. Akita Inu – cena Ile kosztuje hodowlany szczeniak Akity Inu? Cena waha się od 4 000 do 8 000 złotych. Należy jednak pamiętać, że wartość ta może się zmienić w zależności od budowy szczeniaka, jego płci, renomy hodowli, czy osiągnięć wystawowych rodziców. Jeżeli nie chcesz wydawać takiej kwoty, możesz poszukać organizacji, zajmującej się szukaniem rodzin do adopcji. Rozważ takżę opcję, przygarnięcia psa, za darmo, ze schroniska. Jest tam bardzo dużo sierściuchów, czekających na nowy dom i miłość. Może akurat tam, znajdziesz swojego prawdziwego przyjaciela. Koszty utrzymania psiaka wahają się od 200 do 300 złotych i zależą od stanu zdrowia twojego czworonoga, rodzaju karmu, pielęgnacji i wieku. Akita Inu – historia rasy, ciekawostki Akita 5 000 lat temu była nieodłącznym towarzyszem samurajów na Wyspach Japońskich. O jej istnieniu możemy usłyszeć także w mitologiach i literaturze. Prawdopodobnie ich przodkowie, do Japonii, trafili 15 000 lat z imigrantami zwanymi Ainu. Była to rasa rodzinna i wysoce wartościowa. Pierwotnym przeznaczeniem tych psów były walki i polowania na niedźwiedzie, dziki, jelenie oraz przenoszenie ciężkich pakunków. Niestety podczas II wojny światowej populacja rasy znacznie zmalała. W pierwszej połowie XX wieku, Japońskie MInisterstwo Wychowania, okrzyknęło opisywaną rasę jako dziedzictwo kulturowe i zaczęto przyznawać dotację na hodowlę tych psów. Wzorzec Akity Inu został zaakceptowany w 1938 roku, a do 1945 roku obowiązywał całkowity zakaz wywożenia tych psów poza granice państwa japońskiego. Badania genetyczne dowiodły, że Akita Inu, Shiba, Chow chow, Shar Pei należą do ras najbardziej spokrewnionych z wilkami i jednocześnie do najstarszych ras azjatyckich. Najsłynniejszym przedstawicielem tej rasy jest Hachiko, który codziennie odprowadzał swojego właściciela na dworzec i czekał na jego powrót z pracy. Po śmierci opiekuna, sierściuch przez kolejne 10 lat czekał w tym samym miejscu. W ramach upamiętnienia wierności, na dworcu Shibuya w Tokio wzniesiono pomnik, a w 2009 roku powstał film opowiadający powyższa historię. Akita Inu – dla kogo? Jeżeli lubisz wyzwania, masz doświadczenie z psami i jednocześnie szukasz wiernego przyjaciela, o dostojnym i niezależnym charakterze, Akita Inu to zdecydowanie rasa dla Ciebie. To nie jest osobnik, który bezmyślnie wykona każde twoje polecenie i da się przekupić smaczkiem. Jednak w zamian za poświęcony mu czas, miłość i zaufanie – zyskasz lojalnego druha. ZALETY: Wierność wobec swojej rodziny Łatwość pielęgnacji Zdrowotność Mogą pełnić rolę stróża domu Nie wymagają dużo ruchu WADY: Upartość i niezależność Lubią dominować Mogą być agresywne wobec obcych psów i dzieci Obficie linieją wiosną i jesienią Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Dumny i pewny siebie Akita Inu o postawnej budowie w swojej ojczyźnie Japonii jest żywym pomnikiem kulturalnym. Pierwotnie hodowany jako pies myśliwski, dziś spełnia przede wszystkim funkcje psa rodzinnego. Spis treści CharakterHistoria rasyWyglądZdrowie Akity InuHodowlaPożywienie dla Akity InuPielęgnacjaSportDo kogo pasuje Akita Inu? Charakter Akita to samotnik i indywidualista — odwiedziny przepełnionego psiego wybiegu czy głośne spotkania towarzyskie to dla psa tej japońskiej rasy zupełnie nie ten klimat. Akity Inu wprawdzie potrzebują bliskości ze swoją ludzką rodziną, ale zwykle dwoje właścicieli całkowicie im wystarcza. Wobec dzieci wchodzących w skład jego ich rodzin zwykle są dość cierpliwe i przyjazne, jednak dzikich harców z dziećmi przybyłymi w odwiedziny nie znoszą dobrze. Dostojny indywidualista By zapobiec przykrym sytuacjom, w obecności nieznajomych dzieci lepiej pozostawiać Akitę pod nadzorem. Ta japońska rasa ceni sobie przede wszystkim spokój i przewidywalność sytuacji, nie lubi kontaktów z obcymi ludźmi i zwierzętami. Potrzebuje bliskości właściciela, lecz podąża także swoimi drogami, jest niezależny i chętnie sam wynajduje dla siebie zajęcia. Podczas gdy w domu Akita epatuje spokojem, w plenerze ma skłonności do oddawania się pościgom i polowaniom. Właściciel Akity Inu zdecydowanie powinien posiadać doświadczenie i dużą wiedzę na temat jego wychowania, by utrzymać tę charakterną rasę na wodzy. Podległość to nie jego rzecz Nawet najbardziej doświadczony właściciel nie da rady skłonić Akity do wykonywanie bezcelowych poleceń. Nie weźmie udziału w dziecinnych zabawach, nie będzie uprawiał wymagających sportów, pomimo iż właściwie jest bardzo sprawny i wytrzymały, chyba że znajdzie sens stojący za treningami. W tej kwestii, podobnie jak w kwestii wychowania Akity, sukces kryje się za odpowiednią motywacją pupila ze strony właściciela. Wierny kompan dla doświadczonego opiekuna Jeśli poświęci się Akicie wystarczającą ilość uwagi, cierpliwości, miłości i będzie się konsekwentnym w wychowaniu, będzie on gotowy podążać wiernie za swoim człowiekiem. Przesadzoną szorstkość w nieuzasadnionych sytuacjach Akita Inu zapamiętuje tak samo dobrze, jak krzywdy mu wyrządzane. Opiekun, który od szczenięcia pokazuje pupilowi pożądane zachowania, wyznacza granice i akceptuje jego sporadyczną upartość, znajdzie w Akicie niewiarygodnie wiernego kompana, który będzie dbał nieustannie o bezpieczeństwo jego i całej rodziny. © nkarol / Hachikō — ucieleśnienie wierności Akita Inu o imieniu Hachikō stał się za sprawą swojej niewiarygodnej wierności legendą. Pies ten, o którym nawet w 2009 raku nakręcono głośny film o tytule „Hachikō” z Richardem Gere’em, w latach 20’ XX wieku odprowadzał dzień w dzień swojego opiekuna na dworzec Shibuya w Tokio i codziennie go z niego odbierał. Po śmierci właściciela Hachikō przychodził na peron codziennie o tych samych porach przez jeszcze dziesięć kolejnych lat, aż do własnej śmierci. Dziś w tamtym miejscu można oglądać pomnik tego słynnego Akita Inu. Historia rasy W swojej ojczyźnie — Japonii, Akity Inu były popularne na długo przed historią Hachikō. Dowody w postaci ich podobizn na glinianych naczyniach czy dzwonach wykonanych z brązu sugerują, że rasa ta może mieć już prawie pięć tysięcy lat. Badania z dziedziny genetyki molekularnej potwierdziły, że Akity Inu wraz z Shibą, chow-chowem i Shar Peiem należą do najbliżej spokrewnionych z wilkami ras psów, a tym samym do najstarszych ras azjatyckich. Teorii na temat dokładnego pochodzenia rasy Akita Inu jest wiele, pewne jest natomiast, że została ona odkryta w japońskim regionie Akita, skąd rozprzestrzeniła się na całą Japonię, a potem na europejski i amerykański kontynent. Japoński Akita Inu i amerykański Akita Do roku 1945 wywóz Akity z Japonii, gdzie była kulturalnym pomnikiem, był zakazany. Po zakończeniu II Wojny Światowej ilość przedstawicieli rasy Akita Inu znacznie się zmniejszyła, a ich wygląd i usposobienie znacznie się od siebie różniły. Z tych różnych typów Akity wykształciły się dwie linie: Akita japońska, która jest przybliżana w tym tekście, oraz Akita amerykańska, która powstała po tym, jak po wojnie amerykańcy żołnierze zabrali kilka osobników do Stanów Zjednoczonych, gdzie rozpoczęto celową ich hodowle. W Japonii hodowcy postawili na odtworzenie pierwotnego charakteru i wyglądu rasy i w tym celu krzyżowali je z tak zwanymi Matagi Akitas. Obie rasy — zarówno pierwotne, nieco mniejsze japońskie Akity, jak i troszkę ciemniejsze i większe amerykańskie Akity — dziś są niezależnymi rasami uznanymi przez FCI. Zastosowanie Pierwotnie Akita pomagał w polowaniach na niedźwiedzie, dziki i ptactwo. Ponadto pełnił też często funkcję stróżującą. W XIX wieku Akita występował również niestety w okrutnych, krwawych walkach psów, które zostały zakazane dopiero w roku 1908. By walczące psy były jeszcze większe i silniejsze, krzyżowane były wówczas z rasą Tosa i mastifami. Swoje pracujące funkcje Akita jednak stracił, gdyż od jakiegoś czasu wykorzystywany jest głównie jako pies rodzinny i towarzyszący. Niemniej jednak siła, zmysł łowczy i instynkt obrońcy dają się w dzisiejszych przedstawicielach tej rasy wciąż wyraźnie dostrzec. Niezmiernie ważne wobec tego jest odpowiednie zaangażowanie fizyczne Akity oraz konsekwentne jego wychowanie, by mógł on doskonale spełniać się w roli psa rodzinnego. Wygląd Mimo iż Akita należy do grupy V FCI szpiców, mało pokaźnych rozmiarami, ta rasa stanowi pod tym względem wyjątek. Z wysokością w kłębie do 70 cm Akita jest bez wątpienia dużą rasą, dodatkowo o muskularnej, krępej budowie ciała. Szerokie czoło z pionową bruzdą pośrodku oraz charakterystyczne trójkątne uszy nadają Akitom roztropnego i dostojnego wyglądu. Typowy dla rasy jest również mocno zwinięty ogon, który Akita Inu noszą na plecach. Warianty barwne Akity Inu Sierść Akity w dotyku jest twarda i szorstka, posiada jednak miękki i gęsty podszerstek, który zapewnia psu niezawodną ochronę przed wiatrem i wilgocią. Umaszczenie sierści jest tradycyjnie bułane lub sezamowe (czerwona sierść z czarnymi końcówkami). Uznawane jest również umaszczenie pręgowane. Według standardu rasy wszystkie warianty barwne (poza jednobarwnymi białymi psami) powinny wykazywać znakowanie zwane „Urachiro“, oznaczające białe znaczenia po bokach kufy, na policzkach, szyi, piersi, tułowiu i ogonie oraz po wewnętrznej stronie kończyn przednich i tylnych. Celowa hodowla pierwotnego wzorca rasy Japończycy szybko zorientowali się, jak ważną częścią kultury ich kraju jest ta dostojna rasa psa, dlatego już w początkach XX wieku rozpoczęli jej celową hodowlę. Japończycy postawili na pierwotny wizerunek Akity i wszelkie inne starania hodowlane traktowali jako zbędne zabiegi zaburzające doskonały charakter rasy. Swoje starania skupili na tym, by wzmocnić pierwotne cechy rasy — wysokie łapy, typowa dla szpiców głowa, nieco węższa i krótsza postura niż u Akity amerykańskiego. W staraniach tych pomagało krzyżowanie Akit z Kishu Inu, japońskimi psami pociągowymi, chow-chowami oraz przede wszystkim wspomnianym już Matagi Ataki. Zdrowie i krzepkość najwyższym priorytetem hodowlanym Zachowanie pierwotnych cech rasy stanowi centrum zainteresowań hodowców — nie tylko w Japonii, ale i w wielu europejskich krajach. W ścisłej współpracy z naukowcami i badaczami hodowcy próbują zachować naturalne cechy Akity i jednocześnie wyeliminować możliwe defekty genetyczne. Celem nadrzędnym jest wyhodowanie zdrowego, społecznego psa. Zdrowie Akity Inu Niemniej jednak niektórzy przedstawiciele tej japońskiej rasy zmagają się wciąż z problemami zdrowotnymi. Zaliczają się do nich schorzenia skóry i włosia, zaburzenia autoimmunologiczne, postępujący zanik siatkówki, epilepsja, schorzenia tarczycy oraz niestety często występująca u tych psów dysplazja stawu biodrowego. W profesjonalnych i odpowiedzialnych hodowlach każde zwierzę sprawdzane jest od kątem prawdopodobieństwa wystąpienia tych chorób. Profesjonalni hodowcy robią wszystko, by zminimalizować maksymalnie ryzyko. © sestaeli / Hodowla Dlaczego szczenięta muszą mieć rodowody? Jeśli zdecydujesz się na przygarnięcie psa rasy Akita, postaraj się znaleźć najpierw profesjonalnego, godnego zaufania hodowcę, który jest członkiem związku należącego do organizacji dachowej. Tylko w ten sposób zyskasz pewność, że otrzymasz zdrowego, zsocjalizowanego psa o stabilnej osobowości. Unikając pseudohodowli oferujących pieski w atrakcyjnych cenach ale bez rodowodów, nie tylko sobie wyświadczasz przysługę, ale całej rasie Akita Inu. Pożywienie dla Akity Inu Dla długiego i zdrowego życia psa niezbędne jest odpowiednio dostosowane do jego potrzeb pożywienie. Przy wyborze karmy powinieneś więc poza ceną, uwzględnić jej jakość i to ona powinna być decydująca. Nie oznacza to naturalnie, że automatycznie masz kupować najdroższą z dostępnych karm. Niezależnie od ceny powinieneś rzucić okiem na skład. Karma dla psa powinna być przede wszystkim zbilansowana i zaopatrywać we wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Wymagające podniebienia? Akity Inu mają opinię wybrednych psów, stawiających wysokie wymagania względem pożywienia. Czasami faktycznie znalezienie idealnej karmy dla psa może zająć dłuższą chwilę. Unikaj jednak zmieniania karmy na nową zbyt często, zawsze dawaj najpierw szansę podniebieniu psa, by przyzwyczaiło się do jej smaku, i żołądkowi psa, by porządnie ją strawił. Zbyt częsta zmiana pożywienia jest obciążająca dla organizmu psa i może prowadzić do różnych dolegliwości, na przykład biegunek lub wymiotów. Do nowej karmy zawsze przyzwyczajaj pupila, stopniowo zmieniając dotychczas stosowaną karmę nową, aż do całkowitego jej zastąpienia. Jakie pożywienie jest dla Akity właściwie? Mówiąc najprościej, karma dla psa powinna się składać przede wszystkim z mięsa (ok. 70%) oraz warzyw (od 20 do 30%). Zbóż organizmy psów nie potrzebują wcale. Podobnie środki słodzące, na przykład cukry, czy sztuczne wzmacniacze smaku również nie należą zdecydowanie do tego, co w psiej misce powinno się znaleźć. Ponieważ Akity mają tendencję do popadania na alergie skórne, najlepiej zrezygnować z karm zawierających wieprzowinę i większe ilości soi. Za dużo smakołyków między posiłkami również Akitom niespecjalnie służy. Dwie porcje pokarmu dziennie w zupełności im wystarczają. Dla Akit zaleca się najczęściej mięso wołowe, jagnięcinę i mięso strusia — w jakiej formie, to już zależy od preferencji Twoich i pupila. Przy podawaniu mięsa suchego musisz jednak zwracać uwagę na to, by pies przyjmował odpowiednie ilości płynów. U wielu psów rasy Akita sprawdza się doskonale dieta surowa typu BARF. Pielęgnacja Do zdrowia naszych czworonożnych pupili przyczynia się również odpowiednia pielęgnacja. Zasadniczo twarde i raczej krótkie futerko Akity, które nawiasem posiada niesamowitą zdolność samooczyszczenia, nie stawia wysokich wymagań względem pielęgnacji sierści. Nieco inaczej wygląda to niestety w czasie wymiany sierści dwa razy w roku. By pozbyć się starego, luźnego włosia z futra psa, nieodzowne jest codziennie porządne szczotkowanie. Sport Na pierwszy rzut oka Akita może się wydawać pod tym względem wymagającą rasą, jednak od codziennych intensywnych jednostek treningowych i trudnych wyzwań intelektualnych pies tej rasy woli raczej spokojne, długie spacery. Do kogo pasuje Akita Inu? Akita potrzebuje doświadczonego właściciela, który zna się dobrze na wychowaniu psa oraz dysponuje czasem i chęcią na konsekwentne i intensywne układanie Akity oraz jego rozległą socjalizację, by móc wieść z nim harmonijne życie. Należy wziąć pod uwagę, że Akita nigdy nie będzie się specjalnie cieszył ze spotkania z innymi psami — jest psim outsiderem i już. Wystarczy mu jego ludzka rodzina. Jeśli marzysz o psie, którego będziesz mógł zabrać ze sobą wszędzie i, który kocha, gdy dużo dzieje się wokół — to nie Akita. Jeśli jednak odpowiada Ci dostojny i niezależny charakter Akity, możesz zyskać naprawdę wiernego i oddanego kompana.

jak wygląda pies akita